Amping!

Nagtindug ta’ng duha

Nagtinutukay mata sa mata;

Wala’y bisan unsa nga pulung ang migawas sa atu’ng ba-ba

Apan kita nasayud kung unsa ang hinungdan sa atu’ng panagkita.

Nahibaw ku nga siya na ang imu’ng kalipay

Apan daw ba giduslak gihapun akong dughan sa hait nga bagakay;

Nikamang ang kahadluk sa aku’ng kasing-kasing

Nga dili na naku masud-ung ang tam-is nga pahiyum sa imu’ng aping.

Naglibug ku kung nganu’ng kadali ra nawala sa imu’ng gugma

Sa usa ka pamiluk daw nahanaw ra kini nga mura’g buwa;

Gibuhat man unta naku ang tanan nimu’ng gusto

Apan nganu’ng imu ra man gihapun ku nga gituntu?

Ni-abut na ang dugay mu na nga gihuwat

Ang buhi-an tika ug mau kana ang aku’ng gibuhat;

Bisan sakit dawatun ang kamatu-uran nga wala na ka nagmalipayun sa aku’ng kiliran

Salamat gihapun sa imu’ng gugma bisan ug imu ra ku’ng gipasakitan.

Tingali, panahun na nga tagaan tika sa imu’ng kagawasan,

Gihigugma tika apan kawang gihapun ang tanan;

Mas maayu pa nga mubiya nalang ka,

Kaysa magpabilin ka apan gipasakitan ra gihapun natu ang usa’g-usa.

Ayu-ayu nalang sa imu’ng bag-u karun,

Hina-ut nga ampingan ka niya ug iya’ng higugma-un;

Hinumdumi nga bisan sakit kanaku nga dili na tika maka-uban

Apan dawat na naku nga dili na aku ang imu’ng kalibutan.