Sa pagsidlak sa adlaw, atong maaninaw ang mga bidlisiw niini taliwala sa kangitngit,
Ang kasakit sa iyahang pagsidlak daw makapasu sa atong birhin nga panit;
Sama sa mga maidlut nga bildo nga mitusok sa atong hubo’ng tiil nga samaran,
Samtang atong gitadlas ang dalan padulong sa kapunaw-punawan.
Ug sa unahan didto kita nahisukamud ug nalup-ug sa mga batong tunukon,
Nga sa atong pagpaningkamot atong nang gikalimtan ang mga butang nga bililhon;
Pakyas lamang ug wala kita nagmalampuson sa atong mga tinguha,
Sanglit kwarta ug dungog lamang ang kanunay nato’ng gihuna-huna.
Ang balus sa kapalaran dili nato matag-an,
Kun ugaling dili na kita makabarug gikan sa atong pagkapukan;
Aduna pa gihapo’y andam musapnay kanato ug padayun nga muhigugma,
Bisan kun kita nagmakulang sa atong pagmahal ngadto kaniya.
Bangon ug ayaw pagpapildi sa kahigawad ug kaluya,
Kay aduna pa’y laing adlaw nga ikaw makatagamtam sa himaya;
Himaya nga sa iyahang kiliran lamang imong makaplagan,
Maong sangpit lamang sa DIYOS kay ikaw dili niya pasagdan.
(Disclaimer: Usa kini ka entry kani-adtu alang sa Ang Suga’s Art and Journ Festival 2015 sa Cebu Normal University)
Comments